Diagnostyka zespołu jelita drażliwego
Zespół jelita drażliwego to dosyć częsta przypadłość. Szacuje się, że boryka się z nią blisko 30% naszej populacji. Zdecydowana większość w tej grupie o kobiety. Mimo tego, że choroba ta jest tak powszechna i posiada już dosyć długą historię to jednak jej diagnostyka i leczenie są wciąż jeszcze bardzo trudne. Wynika to w dużej mierze z faktu, że objawy z jakimi pacjenci zgłaszają się do lekarza są bardzo niejednoznaczne i mogą być wynikiem wielu innych infekcji czy zaburzeń pracy układu pokarmowego. Pacjenci skarżą się przede wszystkim na bóle brzucha, nasilające się zwłaszcza po posiłkach, bądź też po przebudzeniu, zaparcia lub biegunki, niestrawności, wzdęcia, zgagę, wymioty itp. W badaniu palpacyjnym pacjenci nie zgłaszają zazwyczaj żadnych dolegliwości bólowych. Jeśli już ból występuje, to zazwyczaj jest on zlokalizowany w obrębie esicy. Zgodnie obecnymi normami o zespole jelita drażliwego możemy mówić wówczas, kiedy pacjent odczuwa ból lub dyskomfort utrzymujący się przez co najmniej trzy dni w miesiącu. Przypadłość ta musi mieć także charakter przewlekły, a mianowicie trwać dłużej niż trzy miesiące. Ponadto powinny mu towarzyszyć takie objawy jak – początkowo zmiana częstotliwości wypróżnień (zazwyczaj zmniejszenie ilości), ustępowanie dolegliwości bólowych po wypróżnieniu. Często możemy także zaobserwować istotną zmianę wyglądu stolca. Ważne jest także wykluczenie innych chorób. Z tego powodu pacjent powinien zrobić koniecznie badania, takie jak między innymi morfologia krwi, badanie ogólne moczu, badanie na obecność krwi utajonej w kale, usg jamy brzusznej itp.
